دارو و درمان

التهاب و عفونت ساختمان های چشم شیوع بالایی دارد. برای مثال التهاب ملتحمه یا همان بیماری چشمی تراخم از شایع ترین بیماری های چشمی در دنیا می باشد که با علائمی همچون، ظاهر صورتی چشم(به همین دلیل به چشم صورتی نیز این بیماری مشهور می باشد) به دلیل احتقان عروق خونی ملتحمه مشخص می شود.

بیماری چشمی تراخم یا همان کونژکتیویت چیست؟
بیماری چشمی تراخم یک بیماری عفونی است که توسط باکتری کلامیدیایی ایجاد می شود، این بیماری در واقع یک بیماری قدیمی است که منجر به بروز کوری قابل پیشگیری در سراسر دنیا شده است. این بیماری در مناطق گرم و خشک، آلوده و فقیر نشین شیوع بیشتری دارد. بیماری چشمی تراخم می تواند بر اثر تماس مستقیم با عامل بیماری ایجاد شود و یا از طریق برخی حشرات و پشه انتقال یابد.

بیماری چشمی تراخم در دوران کودکی می تواند به صورت تدریجی ایجاد شود اما در بزرگسالی معمولا به صورت حاد بروز می کند. طبقه بندی تراخم بر اساس عامل مسبب صورت می گیرد. علل اصلی آن، عفونت میکروبی، حساسیت و یا تحریکات سمی هستند. طیف وسیعی از انواع میکروب های خارجی شامل ویروس ها، باکتری ها(کلامیدیا)، قارچ ها و انگل های دیگر می توانند این بیماری را ایجاد نمایند. همچنین عفونت ملتحمه یا همان تراخم می تواند به صورت ثانویه نسبت به یک عفونت دیگر چشمی و یا عفونت های سیستمیک ایجاد گردد.

علائم بیماری چشمی تراخم چیست؟
شروع علائم به صورت حاد و با قرمزی، سوزش و ترشحات چشم همراه می باشد. تشکیل پاپیلاری( برجستگی هایی مانند جوش)، حساسیت ملتحمه، ترشحات، سوزش و خارش، تاری دید و ترس از نور همگی از علائم این بیماری می باشند. ترشحات معمولا در صبح از باز شدن چشم مبتلا ممانعت می کند. این ترشحات در مراحل اولیه به صورت چرک-موکوسی و در مراحل بعدی به صورت غلیظ تر و چرکی خواهد بود.

در مراحل میانی بیماری التهاب حاد با بزرگ شدن پاپیلاری ها و رویش نا به جای مژگان مشخص می شود. با ادامه بیماری لبه پلک ها و مژگان به سمت داخلی چشم می روند و بر اثر برخورد مژه ها با قرنیه باعث خراش قرنیه خواهد شد که ادامه این ایجاد خراش ها و آسیب های وارد شده به قرنیه نهایتا می تواند باعث کوری فرد شود. فراموش نکنید که تراخم ممکن است یک طرفه و یا دوطرفه باشد، اما معمولا عفونت از طریق تماس دست به چشم دیگر هم سرایت می کند و در واقع گاهی درگیری هر دو چشم غیر قابل اجتناب می باشد.

درمان تراخم به چه صورت خواهد بود؟
درمان بیماری عفونی تراخم یا همان التهاب ملتحمه بستگی به نوع عامل ایجاد کننده دارد. اما انواع خفیف و ویروسی، خود محدود شونده است و معمولا نیاز به درمان و روش های آزمایشگاهی خاصی ندارند. در شرایط شدید بیماری می توان از آنتی بیوتیک های موضعی، قطره های چشمی و پمادها طبق تجویز پزشک استفاده کرد. در مواقعی که علت بروز التهاب، عفونت گنوکوکی باشد، باید سریعا آنتی بیوتیک شروع شود و چنانچه تحت درمان قرار نگیرد، می تواند منجر به بروز نابینایی یا سوراخ شدن قرنیه شود. از دیگر عوارض این بیماری می توان به مننژیت و سپتی سمی اشاره کرد.

به این نکته نیز توجه نمایید که در تراخم ناشی از مواد سمی، باید چشم ها را فورا با آب استریل یا نرمال سالین(سرم نمکی) شستشو داد. تراخم سمی ممکن است بر اثر کلر آب استخرها، مصرف برخی داروها، تماس کارگران کارخانه ها با مواد شیمیایی یا محرک، دود ناشی از سیگار، اسپری های مو و مواد اسیدی یا قلیایی ایجاد شود. در برخی موارد ممکن است به منظور پیشگیری از رشد مژه ها در جهت داخل به سمت ملتحمه و قرنیه و در نتیجه ایجاد زخم روی ملتحمه، از روش جراحی استفاده شود. قطعا هر چه زودتر به پزشک متخصص چشم مراجعه شود و در مراحل ابتدایی تر این بیماری شناخته شود، درمان آن بسیار ساده تر و کم هزینه تر خواهد بود.

منبع: binaii